W 1933 r. kierownik miejscowej szkoły, Walenty Szwajcer odnalazł pośród pól nad Jeziorem Biskupińskim pozostałości pradawnej osady. Rok później ekspedycja Uniwersytetu Poznańskiego pod kierownictwem profesora Józefa Kostrzewskiego rozpoczęła prace badawcze. Oczom archeologów ukazały się całkiem nieźle zachowane pozostałości dużej osady kultury łużyckiej okresu halsztackiego, powstałej (według najnowszych badań) między 747 a 722 r.p.n.e., typowej dla tych terenów w tamtym czasie. Osada była położona pierwotnie na wyspie, połączonej z lądem za pomocą długiego na 120 metrów mostu. Wewnątrz otoczonego wałem ziemno-drewniamym owalu o powierzchni 20 tysięcy m2 znajdowało się 106 dwuizbowych domów o konstrukcji sumikowo-łątkowej, ułożonych w 13 rzędów wzdłuż 11 ulic, połączonych ze sobą za pomocą jednej drogi obwodowej, biegnącej wzdłuż palisady. Przy bramie wjazdowej szerokiej na trzy metry znajdował się plac targowy, skupiający życie mieszkańców Biskupina. Szacując liczbę jednej rodziny na 10-12 osób obliczono, że osadę zamieszkiwało około 1200 osób. Liczne znalezione przedmioty kultu i życia codziennego pozwalają nam przybliżyć życie ówczesnych mieszkańców wyspy. Osada została zniszczona około 600 r.p.n.e., prawdopodobnie w wyniku walk międzyplemiennych. Mimo to odbudowano ją ze zniszczeń. Ostatecznie ludność opuściła Biskupin z powodu podniesienia poziomu wody w jeziorze. Po 400 r.p.n.e. ponownie powstała niewielka osada o luźnej zabudowie, a ciągłość osadniczą potwierdzono do czasów średniowiecza. Jest to najlepiej zachowany przykład osady kultury łużyckiej i jeden z najlepiej poznanych grodów pradziejowych w Europie. Stan szczątków pozwolił na rekonstrukcję części osady. Ponadto badania archeologiczne odkryły ślady osadnictwa z okresu 10-8 tysięcy lat p.n.e. i 3-2,5 tysięcy lat p.n.e. W Biskupinie utworzono także muzeum archeologiczne i skansen etnograficzny, w którym znajduje się między innymi pałucka chata z XVIII wieku. Co roku odbywa się tu także festyn archeologiczny, przybliżający życie codzienne ludzi sprzed tysięcy lat.
Dodaj komentarz